Nog vóór Leopold II koning werd van België in 1865, lobbyde hij bij politici om een koloniaal rijk te creëren in het Verre Oosten of Afrika, dat het Belgische prestige zou vergroten en verhogen.[1] Politiek gezien was kolonisatie echter niet populair in België, omdat het werd gezien als een riskante en dure gok zonder duidelijke voordelen voor het land. De vele pogingen van Leopold om politici te overtuigen hadden weinig succes.[1]

Vastbesloten om zelf een kolonie te zoeken en geïnspireerd door recente verslagen uit Midden-Afrika, begon Leopold met het steunen van een aantal gerenommeerde ontdekkingsreizigers, waaronder Henry Morton Stanley.[1] Leopold richtte de Association internationale africaine op, een ideële organisatie met als doel toezicht te houden op verkenning en onderzoek van het gebied rond de rivier Kongo, met als doel humanitaire hulp en beschaving aan de inwoners te bieden. Op de Koloniale Conferentie van Berlijn van 1884–85 erkenden de Europese staten officieel deze organisatie als soevereine staat, de Onafhankelijke Congostaat met een grootte van de 2,350,000 km2 op grond van het feit dat het een vrijhandelszone en een bufferstaat zou zijn tussen Britse en Franse invloedssferen.[1] In de Vrijstaat oefende Leopold totale persoonlijke controle uit zonder veel delegatie aan ondergeschikten.

Еще до того, как Леопольд II стал королем Бельгии в 1865 году, он лоббировал политиков с целью создания колониальной империи на Дальнем Востоке или в Африке, что повысило бы престиж Бельгии [1]. Однако с политической точки зрения колонизация не пользовалась популярностью в Бельгии, поскольку считалась рискованной и дорогостоящей игрой, не приносящей очевидных выгод для страны. Многочисленные попытки Леопольда убедить политиков не увенчались успехом. [1]

Решив найти собственную колонию и вдохновленный недавними сообщениями из Центральной Африки, Леопольд начал поддерживать ряд известных исследователей, в том числе Генри Мортона Стэнли [1]. Леопольд основал Международную африканскую ассоциацию, благотворительную организацию с целью наблюдения за исследованием и исследованием района реки Конго с целью оказания гуманитарной помощи и цивилизации жителей. На Берлинской колониальной конференции 1884–1885 годов европейские государства официально признали эту организацию в качестве суверенного государства, Свободного государства Конго площадью 2 350 000 км2, на том основании, что это будет зона свободной торговли и буферное государство между британцами. и французские сферы влияния. [1] В Свободном Государстве Леопольд осуществлял полный личный контроль без особого делегирования подчиненным.